Poem: The Detour for Street Art
Vino Supraja, a sustainable fashion designer based in Dubai, visited the Purasai festival and posted a note that inspired this poem. Village Folk Art is creativity at its best, without modern technologies. That is why it is timeless. We lose our sense of time watching it.
Poem: The Detour for Street Art
One has to stop
the flow of time
the humdrum
the hamster’s wheel
Jump off, for a detour
Take that little stream
branching off in joy
I can see the village
from the stream passing by
the village fair
where the Koothu happens
a street, a village
so called ‘Therukoothu’
here is where time stops
trapped in the ages
pockets of happiness
colorful, boisterous joy
the arts from the yore
the dance and drums
the flowing folklore
losing myself
Showing all teeth
cheeks so wide
eyes reflecting the lights
all in abundant glee
soaking in the timeless arts
and the simplicity around
People, uninhibited and maskless
yet performing the arts
with colorful masks
telling those tales
in their form
the detour, I would say
It made all the sense.~Ashok Subramanian © 2024
In Tamil:
தெரு கூத்து
காலத்தை நிறுத்த வேண்டும்
கடிகார முள்ளை கையில் பிடித்து
வாழ்க்கையின் சூழல்தான்
நம் வரலாறாகி விடுமோ?சூழலில் விடுபட்ட
சிறு ஓடையின்
மாற்று பாதையில்
சந்தோஷமாய் நான்.ஓடையோரத்தில் ஒரு கிராமம்
அங்கு சந்தையில் களேபரம்
சந்தோஷமான களேபரம்
கூத்தின் குதூகலக் களேபரம்ஒரு தெருதான் அந்த கிராமம்
ஓ அதனால் தான் ‘தெரு கூத்தோ?’
கூத்தின் கோலாகலத்தில்
நிமிடங்கள் நின்றன.யுகம் யுகமான
கூத்து கலையின் பிடியில்
கால சக்கரம் நின்றது.சந்தோஷமான சிறு துளிகள்
அளவு கடந்த ஆரவாரம்
கடந்த கால கலைகளின்
ஆட்டமும் பாடமும்
அந்த உற்சாக ஓடையை போல…ஆனந்த ஆரவாரத்தில்
திளைத்து ததும்பி
கன்னம் பூத்து
பல் இளித்தேன்.கூத்துக்கு நடுவே
குத்து விளக்கின் வெளிச்சத்தில்
ஒளித்தன என் கண்கள்.சாதாரண மனிதனின் சந்தோசம்
முகமூடி அற்ற பாமரத்தனம்
முகமூடியிட்டு நடிக்கின்றது.தென்னாட்டின் தொன்கதைகள்
தெளிவான வெளிப்பாட்டில்
அர்ச்சுனனின் தபசு என்ற
அறிய கதையின் கூத்து.அந்த சிறு ஓடையின்
மாற்றுப்பாதையில் பயணம்
சரியான முடிவு தான் போல.அசோக் சுப்ரமணியன் (சி) 2024.
In Hindi:
नुक्कड़ नाटक
किसी को रोकना पड़ेगा
ये समय की प्रवाह को
ये हलचल भरी जीवन
बिना रूकती पहिये से
कभी तो उतरना पड़ेगा ना?पहिये से कूदके तैरना
बहकते भटकते धारे में
उछलते कूदते
बेपरवाह मेरा मनख़ुशी के धारे के किनारे
एक गांव… एक गली … एक नुक्कड़
इसलिए नुक्कड़ नाटक बोले
कला की धारा का नाम धारणकला की पकड़ में
काल का काँटा स्तंभित
रंग भरी रोमांचक
ख़ुशी के कैद में
पिंजड़े के अन्दर
उछलती मनप्राचीन पारम्पर्यक
प्रकृति से संयुक्त
कालातीत कला
खुशियों की झोली
हृदय के धड़कन या
गूंजते ढोल की थाप
बहती काला के धारे में
डूबता हुआ मेरा दिलजलती मशालों से
चमकती मेरी आंख
रोमांच का प्रवाह से
दांतो तले उंगलियांसादगी के मोहोल में
साधना संस्कृति की
बेनकाब लोग है ये
नकाब पहनते नायक
नुक्कड़ नाटक के नायक
निर्मल आर सरल शैली मेंबहकते धारे की
भटकने की दिशा
सही तो लग रहा है ना?~अशोक सुब्रमनियन (स) 2024
